Miejsce pracy powinno być czyste i porządnie utrzy­mane. Nie zaszkodzi na biurku czy półeczce kwiat w doniczce. Jedzenie śniadania w biurze jest u nas powszechnie przyjęte. Przedtem trzeba umyć ręce, następnie odsunąć nieco akta i roz­łożyć serwetkę lub białą bibułkę. Okruszynki, papiery, resztki — wyrzucić do kosza. W ogóle trzeba przyznać, że jedzenie śniadania przy biurku, w okienku pocztowym czy innym przeważnie działa „na nerwy” interesantom; dlatego należy robić to dyskretnie.Ambicja zawodowa, chęć wykonania swoich obowiązków naj­lepiej, najwydatniej, z największą inicjatywą jest cennym przy­miotem. Ale traci wszelki walor, gdy celem jej staje się wy­łącznie kariera osobista. W tych wypadkach bowiem najczęściej wkracza się na drogę deptania słabszych, a schlebiania i płaszcze­nia się przed mocniejszymi. Nie można jednak występować przeciw zdrowej ambicji. W ży­ciu już tak jest, że jedni są zdolniejsi, sumienniejsi, szybciej su; wybijają. Niech więc leniwi, niedbali, „brakoroby” — obojętni na dobro zakładu, w którym są zatrudnieni, nie rzucają kłód pod nogi tym lepszym. Takie działanie jest nie tylko mekolezenskie, lecz i szkodliwe społecznie.