A więc członko­wie grupy używają raczej słowa „my” niż „ja”, są wobec siebie lojalni, nastawieni przyjaźnie, podejmują pracę dla wspólnego celu, są gotowi wziąć odpowiedzialność za wspólne działania, bronią grupę przed krytyką czy atakiem z ze­wnątrz, przejawiają ofiarność na rzecz grupy narażając się na frustrację osobistych potrzeb czy na cierpienia. Biorąc za punkt wyjścia to raczej intuicyjne rozumienie spójności grupy, warto prześledzić sposoby pojęciowego precyzowania tej własno­ści grupy. Można wyróżnić co najmniej dwie tendencje w definiowaniu spójności. Jedna skupia się wokół poszczególnych aspektów gru­powego zachowania się czy procesów w obrę­bie grupy, a termin „spójność” odnosi się do takich zagadnień, jak poczucie przynależności, morale grupy, nastawienia na wspólne za­danie czy efektywność.