Na najbliższych zmarłego spada wówczas mnóstwo obowiązków: świadectwo zgonu wystawione przez lekarza musi być dostarczone szybko do urzędu stanu cywilnego w celu uzyskani aktu zejścia. Należy zawiadomić (w razie potrzeby telegraficznie) najbliższych, porozumieć się z zakładem pogrzebowym, zameldować w ubezpieczalni o śmierci, pomyśleć o odpowiednim stroju ni ceremonie pogrzebowe itp. W takich okolicznościach krewni i przyjaciele powinni okazji wszelką konieczną pomoc; m. in. zaopiekować się dziećmi i do­mem, sporządzać posiłki; wszystko trzeba przewidzieć i nieraz myśleć za bliskich zmarłego. Przytłoczeni bólem zapominają, że życie płynie dalej.  Zawiadomienie o śmierci redagujemy poprawnie, Nie należy więc pisać: „Nasz ukochany mąż, ojciec, brat…”, ale: „Mój kochany mąż, nasz ojciec i brat…” Przy wyliczaniu pozosta­łych w głębokim smutku najpierw podaje się małżonków i dzieci, potem rodziców i rodzeństwo, a następnie innych krewnych,np. teściów, szwagrów. Zwykle pisze się: „Pogrążona w ciężkiej żałobie Rodzina”.