Następne dzieci rzeczywiście sprawiają rodzicom mniej kłopotu. Powszechnie uważa się je za łatwiejsze do prowadzenia i uczuciowo bardziej nagradza­jące. Jest to spowodowane swobodniejszym kontaktem rodziców z dziećmi, spontaniczną czułością, uwolnieniem się od napięć i niepoko­jów, czy postępowanie jest słuszne, czy nie przy­niesie jakiejś szkody, towarzyszących wycho­waniu pierwszego dziecka. Toteż pierwsze dzie­ci bywają bardziej niepewne, a nawet lękliwe, częściej też sprawiają kłopoty i rodzice odwie­dzają z nimi poradnie.Wraz z wiekiem dziecka poszerzają się jego styczności i więzi społeczne poza rodziną. Obok rodziców osobami znaczącymi stają się wycho­wawcy i nauczyciele. Wrasta znaczenie rówieś­ników. Ale rodzice nie tracą na znaczeniu. Są stałymi przewodnikami dziecka — małego czy dorastającego, a wychowawców, nauczycieli i rówieśników zmienia ono wiele razy w życiu. Rodzina dzięki stałości starań wychowawczych daje oparcie i poczucie bezpieczeństwa.