Zagadnienie rozpadu grupy i napięcia emo­cjonalne w grupie rozważa J. French, anali­zując dane z eksperymentu nad zachowaniem się małych grup w stanie lęku i frustracji. Stwierdził on, że można wyróżnić kilka stopni rozbicia grupy:   od   krócej trwających okresów dezorganizacji działania do rozpadu na odłamy opozycyjne. W związku z tym rozróżnia dwa typy rozbicia grupy: a) rzeczywisty rozłam oraz b) taki stan dezinte­gracji, w którym występują międzyosobowe agresje i niewielkie dezorganizacje działania bez stałego podziału na mniejsze grupy. Ten typ dezorganizacji dzieli z kolei na trzy kate­gorie. Do pierwszej zalicza międzyosobową agresję, a więc wrogość, żartobliwą wrogość, obwinianie i ganienie innych, agresywne góro­wanie nad innymi.