Bliskie osoby z rodziny czy kręgu przy­jaciół mogą pomóc osamotnionemu okazując współczucie, rozmawiając o zmarłym, słuchając o    nim opowiadań. Ważnym momentem jest uczestnictwo bliższych i dalszych osób w cere­monii pogrzebu.Dla dzieci, nawet już dorosłych, utrata które­goś z rodziców stanowi zwykle silne przeżycie. Odczuwają, że zostały opuszczone, że nic nie jest w stanie przywrócić im i zastąpić miłości, opiekuńczości rodziców. Mimo że rodzice mogli być już w podeszłym wieku i doznawać przez dłuższy czas opieki ze strony dzieci, we wspo­mnieniach pośmiertnych wracają one do wcześ­niejszych okresów życia, kiedy to same do­świadczały ochrony i pomocy. Wszystkie inne doznania ostrego żalu, poczucia winy czy buntu mogą występować analogicznie jak u owdowia­łego współmałżonka.