W sześćdziesiątych latach życia człowiek wchodzi w okres starości. Oczywiście nie decy­duje o tym wiek metrykalny, lecz tzw. wiek biologiczny, związany z tempem procesów sta­rzenia się organizmu. Jak wiadomo, istnieją tu duże różnice indywidualne. Na sześćdziesiąte lata życia przypada też zwykle początek okresu emerytalnego, choć występują tu odchylenia w zależności od poszczególnych zawodów i od sytuacji demograficzno-ekonomicznej społe­czeństwa. W okresie tym maleje ilość pełnio­nych ról społecznych pozarodzinnych. Tym istotniejszego znaczenia nabierają role rodzin­ne, których pełnienie nie jest tak absorbujące jak w czasie wychowywania własnych dzieci, a dostarcza gratyfikacji emocjonalnych i spo­łecznych związanych z życiem zawodowym i szkolnym dzieci i wnuków.