Równocześnie wraz ze wzrostem dziecka może znaleźć pełniejszy wyraz postawa współdziałająca, a następnie postawa dawania dziecku rozumnej swobody, oparta na zaufaniu do niego. Najpóźniej, bo właściwie dopiero wo­bec nastolatków, może być w pełni realizowana postawa demokratyczna, ale już w okresie pierwszych reakcji przekory u dziecka trzylet­niego domokratyczna postawa rodziców pomaga przezwyciężaniu trudności i unikaniu konflik­tów z dzieckiem. Poszanowanie inicjatywy dziecka, jego indywidualnych zainteresowań czy właściwości nie koliduje z zachowaniem autorytetu rodziców.Dziecko najbardziej potrzebuje autorytetu dorosłych i najczęściej odwołuje się do niego w okresie szkolnym, a głównie pierwszych 5 klas.